Rozpoznawanie i leczenie padaczki u dzieci w wieku przedszkolnym
Padaczkę najlepiej rozpoznać jak najszybciej. Im wcześniej zostanie ona rozpoznana, tym szybciej zahamujemy rozwój choroby. Nie powinniśmy więc zwlekać z badaniami i rozpoczęciem leczenia u dziecka. Zobacz, jak dokładnie powinno wyglądać rozpoznawanie i leczenie padaczki u dzieci w wieku przedszkolnym!
Spis treści:
Rozpoznawanie padaczki u przedszkolaków
Diagnostykę padaczki rozpocząć należy po wystąpieniu drugiego napadu padaczkowego. Wtedy powinniśmy z dzieckiem zgłosić się do neurologa, który przeprowadzi z nami wywiad. Zapyta on nas w nim m.in. o przebieg napadów padaczkowych, styl życia czy choroby występujące w rodzinie.
Następnie skieruje on nas na następujące badania:
- Badanie EEG (elektroencefalografia) – dzięki niemu lekarz może ocenić aktywność elektryczną mózgu pacjenta.
- Badanie obrazowe – najczęściej jest to rezonans magnetyczny. Pozwala on przyjrzeć się strukturom mózgu pacjenta, dzięki czemu lekarz może wykryć, w której części mózgu dochodzi do powstawania napadów padaczkowych.
- Badania krwi – najczęściej lekarze zlecają pacjentom wykonanie morfologii krwi, OB, stężenia glukozy oraz poziomu elektrolitów.
W diagnostyce padaczki zaleca się także przeprowadzenie badania genetycznego, ponieważ przyczyną choroby aż w 80% są zmiany w genach. Ich wykrycie pozwala na postawienie jednoznacznej diagnozy. Badaniem szczególnie polecanym w tym przypadku jest test WES Complex, dzięki któremu zbadamy wszystkie geny za jednym razem. Jest to bezpieczne i bezbolesne badanie, które wykonamy na podstawie jedynie suchej kropli krwi.
Leczenie padaczki u przedszkolaków
Podstawowym sposobem leczenia padaczki jest farmakoterapia. Dobrze dobrane leki mogą zmniejszyć częstotliwość pojawiania się napadów padaczkowych nawet do zera. Odpowiedni dobór leków jest jednak możliwy tylko po właściwie postawionej diagnozie. Preparat musi być dobrany do konkretnego rodzaju padaczki.
Leczenie padaczki wymaga nieco innego rozwiązania, jeśli współwystępuje ona z chorobą metaboliczną. W takim przypadku konieczne jest również stosowanie odpowiedniej diety. Z jadłospisu chorego wyeliminować należy poszczególne składniki. To, czego dokładnie należy unikać, zależy od rodzaju choroby metabolicznej.
