Wybiórczość pokarmowa a autyzm – jak pomóc dziecku?
Wybiórczość pokarmowa utrudnia wprowadzanie zdrowych nawyków żywieniowych u większości dzieci z autyzmem. Szczególnie że często towarzyszy jej niedokładne gryzienie, a nawet połykanie jedzenia w całości, co obniża wchłanianie wartościowych substancji odżywczych.
Spis treści:
- Wybiórczość pokarmowa a autyzm – dlaczego dzieci jedzą ciągle to samo?
- Wybiórczość pokarmowa a autyzm – jak przezwyciężyć niechęć do jedzenia
Wybiórczość pokarmowa a autyzm – dlaczego dzieci jedzą ciągle to samo?
Dzieci z autyzmem mają trudności z rozróżnianiem smaków. Dla tych z nadwrażliwością jedzenie, które innym smakuje, jest np. zbyt ostre, słone, kwaśne czy słodkie. Z kolei osoby autystyczne z obniżoną wrażliwością smakową próbują zjeść wszystko, co wydaje się ciekawe ze względu na kolor lub zapach albo ma intensywny smak. Może być to dla nich niebezpieczne, np. w literaturze można spotkać opis przypadku dziecka, które regularnie próbowało spożyć niebieską farbę olejną. Czasami problemem jest nieakceptowalny zapach (np. brukselka) albo konsystencja (zbyt zmiksowane albo zbyt chrupkie).
Źródłem kłopotów z odżywianiem są zaburzenia sensoryczne związane z czuciem w jamie ustnej oraz nadwrażliwość na dźwięki. Dlatego wielu z nich połyka zbyt duże kawałki pokarmu, ponieważ nie lubi czuć określonych potraw w ustach i nie cierpi odgłosu przeżuwania czy ssania. Niechęć ta jest dla nich trudna do przezwyciężenia.
Wybiórczość pokarmowa a autyzm – jak przezwyciężyć niechęć do jedzenia
Dziecku z autyzmem, które zmaga się z nadwrażliwością sensoryczną, początkowo trzeba podawać bardzo delikatnie posłodzone lub posolone potrawy, bez żadnych innych przypraw. Dodatkiem do posiłku nie może być napój gazowany, gdyż wzmocni to smak. Kwaśne albo gorzkie jedzenie powinno być wprowadzane do diety w minimalnych ilościach, np. kilka kropel soku z ogórka dokładnie wymieszanych z dobrze znanymi i lubianymi produktami. Osobę z niewrażliwością uczy się smaków zaczynając od tego, które lubi najbardziej.
Wybiórczość pokarmowa u dzieci z autyzmem wynika czasami z nadwrażliwości na zapachy. U dziecka nadwrażliwego węchowo zapach kapusty, ryżu czy bobu może nawet prowokować wymioty. Jedzenie musi wtedy być łagodnie przyprawione i w miarę możliwości pozbawione zapachu.
We wszystkich rodzajach zaburzeń odpowiedzialnych za wybiórczość pokarmową, podopieczny musi przeżuwać jedzenie, bo inaczej nie poczuje dobrze nowego smaku. Próby podania trzeba powtarzać kilka razy dziennie, a dziecko zawsze trzeba poinformować co będzie jadło i jak to powinno smakować. Co ważne, do jedzenia nowych potraw nie można zmuszać, ale je proponować. Można zacząć trening jedzenia od oglądania, wąchania i dotykania jedzenia. Naukę jedzenia nowych potraw dobrze połączyć z terapią integracji sensorycznej pod opieką terapeuty.
