Czym różni się autyzm u dziewczynek od autyzmu u chłopców?
Już wiele lat temu zauważono, że autyzm u dziewczynek diagnozuje się rzadziej i później niż u chłopców. Czy oznacza to, że chorują one mniej? Nie. Po prostu u części z nich nie rozpoznano autyzmu albo postawiono złą diagnozę. Wyjaśniamy dlaczego tak się dzieje.
Spis treści:
- Dlaczego trudniej jest zauważyć autyzm u dziewczynek?
- Autyzm u dziewczynek a anoreksja
- Autyzm u dziewczynek a myślenie wizualne
- Autyzm u dziewczynek – skutki braku diagnozy
Dlaczego trudniej jest zauważyć autyzm u dziewczynek?
Autyzm u dziewcząt ma bardziej subtelne objawy. Dodatkowo mają one większą potrzebę akceptacji ze strony rówieśników i dorosłych i szybko uczą się ukrywać np. swoje kłopoty z komunikacją i brak zrozumienia otaczającego je świata. Dziewczynki z autyzmem dość dobrze naśladują zachowania i pasje rówieśniczek. Potrafią też wystarczająco przestrzegać zasad współżycia społecznego. A symptomy autyzmu są wiązane z innymi chorobami, np. „zawieszanie” jako ucieczka od trudnej do zniesienia sytuacji – z padaczką dziecięcą. Maskowanie oznak autyzmu staje się bardziej kłopotliwe w wieku ok. 14 lat i wtedy nietypowe zachowania nastolatek prowadzą do diagnozowania ich we właściwym kierunku.
Autyzm u dziewczynek a anoreksja
Przypuszcza się, że aż 23% nastolatek i młodych kobiet leczonych na anoreksję może mieć autyzm. Tak mocne skupianie się na swoim ciele i szczegółach diety jest zachowaniem obsesyjnym, które jest bardzo charakterystycznym objawem autyzmu.
Autyzm u dziewczynek a myślenie wizualne
Myślenie wizualne to idea, zgodnie z którą osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu myślą obrazami, a nie językiem mówionym. Wyobrażają sobie rozwiązanie pewnych problemów. Jednak szybciej zostanie zdiagnozowany mężczyzna, który jest architektem i zachowuje się nietypowo, niż projektantka odzieży, która nie potrafi dobrze odczytywać komunikacji niewerbalnej.
Autyzm u dziewczynek – skutki braku diagnozy
Dziewczęta z niezdiagnozowanym autyzmem zmagają się z niską samooceną. Czują się inne, wyobcowane. Mają ogromną potrzebę dopasowania się do rówieśników, ale nie potrafią ich zrozumieć. U wielu z nich rozwija się depresja. Postawienie diagnozy ułatwia im samoakceptację. Dla dzieci z autyzmem organizuje się też treningi umiejętności społecznych, które mają je nauczyć nawiązywać i utrzymywać prawidłowe relacje z innymi osobami i właściwie reagować w trudnych sytuacjach.
Dziewczęta z autyzmem częściej padają ofiarami nadużyć seksualnych i nie potrafią zakończyć spotkań z agresywnymi mężczyznami. W związku z tym powinny uczestniczyć w zajęciach dotyczących właściwego stawianiu granic społecznych i reagowania na niekomfortowe lub niebezpieczne sytuacje w relacjach damsko-męskich.
