Zaufanie dziecka do rodziców. Jak je skutecznie budować?
Dziecko w chwili narodzin jest całkowicie uzależnione od rodziców. Głośnym płaczem sygnalizuje wszystkie swoje potrzeby i ufnie czeka na właściwą reakcję opiekunów. Niestety zdarza się, że zaufanie dziecka do rodzica szybko maleje, a maluch uczy się samodzielnie szukać rozwiązania swoich problemów. Jak temu zapobiegać?
Spis treści:
- Zaufanie dziecka do rodzica – jak wpływa na jego zachowanie
- Jak budować zaufanie dziecka do rodziców?
Zaufanie dziecka do rodzica – jak wpływa na jego zachowanie
Dziecko, które ufa swoim opiekunom, chętnie dzieli się z nimi swoimi myślami, uczuciami, marzeniami i problemami. Wie, że cokolwiek zrobi, może zwrócić się do nich, a ci postarają się je wysłuchać i pomóc. Ufność wobec rodziców w pewnym stopniu przenosi się na innych ludzi, więc dziecko jest bardziej otarte na świat. Jeśli relacja między rodzicami a dzieckiem jest oparta na zaufaniu, malec zyskuje większą szansę na stabilny rozwój emocjonalny i psychiczny. Nie boi się pytać, okazywać emocji i poznawać siebie. Dziecko wie, że zawsze może być sobą, ale uczy się dawać takie samo prawo swoim bliskim.
Jak budować zaufanie dziecka do rodziców?
Zaufanie u dziecka wzmacnia się albo osłabia poprzez określone zachowania i słowa w codziennym życiu. Zaufanie można stracić, ale da się je też odzyskać. Ten drugi proces jest niestety trudniejszy, wymaga czasu i ogromnej dawki cierpliwości. Można wyodrębnić zachowania, które wzmacniają zaufanie dziecka do rodziców:
1. Uważne słuchanie
Pozwala określić rzeczywiste potrzeby dziecka i właściwe na nie zareagować. Musimy jednak zwrócić uwagę nie tylko na sens słów, ale np. emocje dziecka i etap rozwoju malucha. Czasami zdenerwowany mówi słowa, które trudno jest nam zaakceptować, np. ”nie kocham Cię”, ale kilkulatek nie zna jeszcze do końca znaczenia tych słów. Próbuje tylko uzewnętrznić swoją złość.
2. Konsekwencja w działaniu
Jeśli coś obiecujemy dziecku, trzeba tej obietnicy dotrzymać. Nie ma co liczyć, że syn czy córka z czasem zapomni. Łamanie danego mu słowa zabija w nim zaufanie do rodziców. To samo dotyczy konsekwencji negatywnych. Gdy np. powiemy młodemu człowiekowi, że nie kupimy mu nowego auta, jeśli zniszczy te co już ma, a maluch nadal będzie nim rzucał, to niestety nie możemy ulec jego płaczliwym prośbom w sklepie.
3. Dawanie poczucia bezpieczeństwa i bliskość
Elementy te wpływają na całą relację z dzieckiem. Te czujące się bezpiecznie z rodzicami, kochane i otoczone czułością – zaufa im w każdej sytuacji.
4. Akceptowanie popełnianych błędów
Dziecko musi zawsze czuć akceptację ze strony opiekunów. Oczywiście powinni oni wytłumaczyć mu, dlaczego mają odmienne zdanie od niego, ale nie powinni narzucać mu swojej woli. Pod warunkiem, że jego zachowanie nie jest niebezpieczne. Trzeba mu dać prawo do popełniania błędów. Pokazać, ze zawsze może liczyć na pomoc i uświadomić, że rodzice też czasami się mylą i nie ma w tym niczego złego.
