Jakie są stopnie niepełnosprawności?
Jedno dziecko niepełnosprawne nie jest równe drugiemu. Niektóre z nich funkcjonują lepiej, a inni gorzej. Powstała więc klasyfikacja stopni niepełnosprawności ze względu na zakres ograniczenia funkcjonowania fizycznego, umysłowego i społecznego. Zobacz, jakie stopnie w niej wyodrębniono!
Spis treści:
- Klasyfikacja stopni niepełnosprawności
- Lekki stopień niepełnosprawności
- Umiarkowany stopień niepełnosprawności
- Znaczny stopień niepełnosprawności
Klasyfikacja stopni niepełnosprawności
Aby dziecko było uznawane za niepełnosprawne, musi posiadać orzeczenie o niepełnosprawności. Jest ono przyznawane przez powiatowy zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności osobom, które mają ograniczoną sprawność fizyczną lub umysłową. O orzeczenie o niepełnosprawności możemy starać się w dowolnym momencie. Stopień niepełnosprawności jest przyznawany dopiero po ukończeniu 16 roku życia. Orzeczony może zostać jeden z trzech stopni niepełnosprawności – lekki, umiarkowany lub znaczny.
Lekki stopień niepełnosprawności
Osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności mają obniżoną sprawność organizmu, a w konsekwencji również obniżoną sprawność funkcjonowania. Mają oni także ograniczone zdolności do wykonywania pracy w porównaniu do pełnosprawnych osób o takich samych kwalifikacjach zawodowych. Pojawić u nich mogą się także ograniczenia w pełnieniu ról społecznych.
Osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności zwykle są w stanie funkcjonować samodzielnie. Potrzebują oni jednak różnego typu środków pomocniczych, takich jak m.in. sprzęt ortopedyczny
Umiarkowany stopień niepełnosprawności
Osoba niepełnosprawna o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności przez swój stan zdrowia nie może wykonywać pracy lub może wykonywać ją tylko w warunkach pracy chronionej. Osoby te wymagają częściowej pomocy innych osób w pełnieniu ról społecznych.
Znaczny stopień niepełnosprawności
Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności znacznym otrzymują osoby, których stan zdrowia umożliwia im wykonywanie pracy tylko w warunkach chronionych lub powoduje całkowitą niezdolność do pracy.
Osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności wymagają również stałej i długotrwałej opieki (trwającej ponad 12 miesięcy). Potrzebują one także pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych i wykonywania czynności samoobsługowych, takich jak poruszanie się, higiena czy prowadzenie gospodarstwa domowego. Są więc oni niezdolni do samodzielnej egzystencji.
