Czym zajmuje się nauczyciel wspomagający i jak uzyskać jego pomoc?
Dzieci niedostosowane społecznie oraz z niepełnosprawnością mogą w przedszkolu i w szkole korzystać ze wsparcia dodatkowego nauczyciela. Ich opiekunowie muszą jednak najpierw uzyskać orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. W jaki sposób nauczyciel wspomagający pomaga dziecku? Czy realizuje on założenia podstawy programowej? Postaramy się to wyjaśnić.
Spis treści:
Czym zajmuje się nauczyciel wspomagający?
Głównym zadaniem nauczyciela wspomagającego jest wsparcie dziecka w trakcie nauki. Jego uwaga skupia się na dzieciach niepełnosprawnych lub niedostosowanych społecznie, czyli np. uczniów albo przedszkolaków z autyzmem, z różnymi zaburzeniami genetycznymi, niedosłyszących czy słabowidzących.
Praca nauczyciela wspomagającego polega na tym, że prowadzi on zajęcia razem z głównym nauczycielem, ale swoją uwagę skupia na konkretnym dziecku lub dzieciach (maksymalnie pięciu w grupie). Realizuje on program nauczania wybrany razem z nauczycielem prowadzącym, ale dostosowuje go do możliwości niepełnosprawnego ucznia. Dba o to, aby jego podopieczny miał szansę zintegrować się z resztą klasy/grupy, nie czuł się izolowany.
Aby było to możliwe musi tak organizować zajęcia, żeby mógł on robić to, co inni uczniowie. Jeśli jest taka potrzeba, taki nauczyciel prowadzi też np. zajęcia socjoterapeutyczne, fizjoterapeutyczne czy logopedyczne. Oczywiście musi mieć do tego odpowiednie uprawnienia.
W trakcie wypełniania tych zadań ważna jest ścisła współpraca między nauczycielem prowadzącym a wspierającym. Wszystkie działania powinni oni razem planować, aby w trakcie zajęć móc się uzupełniać.
Nauczyciel wspomagający to nie to samo co pomoc nauczyciela. To drugie stanowisko polega na pomocy dzieciom np. w trakcie ubierania się jedzenia, korzystania z łazienki i toalety.
Nauczyciel wspomagający – komu przysługuje?
Nauczyciel wspomagający musi być zatrudniony w przedszkolach oraz szkołach integracyjnych lub z oddziałami integracyjnymi. Natomiast w placówce ogólnodostępnej ten obowiązek występuje tylko wtedy, gdy uczęszcza do niej dziecko posiadające orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Co więcej, w dokumencie tym musi być wyraźne wskazane, że szkoła powinna zatrudnić nauczyciela wspomagającego.
O otrzymanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego mogą się ubiegać opiekunowie prawni uczniów:
• niesłyszących i niedosłyszących,
• słabowidzących i niewidomych,
• niepełnosprawnych ruchowo,
• upośledzonych umysłowo,
• z objawami zaburzeń ze spektrum autyzmu,
• z zaburzeniami zachowania (np. agresywnych, antyspołecznych),
• z afazją,
• zmagających się z minimum dwoma rodzajami niepełnosprawności (tzw. niepełnosprawność sprzężona).
Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydaje poradnia psychologiczno-pedagogiczna. Co ważne, takie uprawnienia mają tylko podmioty publiczne.
